Badische Gastfreiheit
We hebben vannacht overnacht aan de Autobahn. Aan de A5 is de Raststätte “Baden Baden”. Sigrun kon geen hotel meer krijgen want er was een beurs of zo. Dus aan de Autobahn. Het viel gelukkig ontzettend mee. Het hotel was vrij ver van de straat en veel bomen zorgden ervoor dat je eigenlijk vrij rustig kon slapen. We hadden vandaag nog 2 afspraken, een in Baden-Baden en een in Freiburg. En dan naar huis. Niet echt handig natuurlijk, kijk maar op de kaart. van Baden-Baden naar Freiburg rijden we over de A5 richting Zwitserland. Dus niet naar huis. En dat wilden we nog wel ‘s avonds. Andreas wou nog naar huis en ik ook. Aangezien we te laat waren om Andreas op een trein te zetten moesten we dus eerst via Bueckeburg en dan moest ik alleen nog door nar Hellendoorn.
Maar eerst in Baden-Baden. Het ontbijt in het hotel was uitstekend, een mooi en goed gevuld buffet. Dat bleek volkomen overbodig te zijn toen we bij de klant aankwamen. Het is hier de gewoonte om de gasten op Brez’n te trakteren. Dat zijn grote krakelingen (qua vorm) met zout erop. Die worden dan doorgesneden en met dik roomboter belegd. Daar kun je mij ‘s nachts voor wakker maken.
Die lagen er dus in grote getale voor ons klaar en wij hadden onze buik nog vol van het ontbijt.
Gelukkig duurt zo’n demo best wel lang en kregen we dus vanzelf weer honger.
Toen we weer weggingen kregen we de rest mee omdat we geen tijd hadden om nog te eten onderweg.
Vrij laat kwamen we nog bij onze 2e afspraak aan. In een gloednieuw pand maar bij een bedrijf waar we al eens geweest waren. Er waren ook mensen die we kenden. Die werkten allemaal pas sinds kort bij dit bedrijf maar die kenden we al van andere bedrijven. Langzaam worden we bekend 🙂
Ook dit was een klasse demo, daar gaan we nog meer van horen.
Toen naar huis. Dat liep eigenlijk best OK en om een uur of half vier (‘s nachts) lag ik in bed.
Walter
