Leipzig, Dresden en meer
We waren weer eens in het (voormalige) Oost-Duitsland. Eerst een demo in Fulda en dan het oosten in voor een meeting met Olaf Winne van partnerbedrijf Quatrega. Dat is Olaf zijn bedrijf. het heette eerst OnChip maar dat was al geclaimd dus heft hij dit bedacht. Jammer dat hij mij niets gevraagd heeft, ik had het wel geweten. Winne2 (Spreek uit Winnetoe) was wel geinig geweest en waarschijnlijk vrij vanwege de naam.
De demo liep goed, het was bij een bedrijf dat software maakt voor (wederom) de automotive branche. Ze hadden al Rhapsody maar kregen de boel niet aan de praat op hun, veelal, kleine target omgeving. Waar heb ik dat toch meer gehoord…
Naderhand zijn we het Oosten in gereden. Daar merk je tegenwoordig weinig meer van, net als tussen Nederland en Duitsland. Er staan nog wel wat wachttorens en bij de oude grensovergang is een gedenkplaats.
Daar kwamen we niet voor, we moesten richting Olaf. Dat valt niet mee in het oosten. Frau Becker is regelmatig de kluts kwijt daar want de wegen worden daar in snel tempo aangepast aan auto’s die sneller kunnen dan Trabbi’s.
Toch vonden we het hotel in Leipzig en na het inchecken in ons hotel gingen we een hapje eten met Olaf. Dat gebeurde bij de “Bayrische Bahnhof”. Niet echt een aantrekkelijke naam maar het was een leuk restaurant annex bierbrouwerij (Veelvoorkomende combinatie in Duitsland) en het eten was er meer dan goed.
Buiten was een mooi staaltje Oost-Duitse Politiek te zien. Er stond een oud gebouw nogal in de weg, voor een spoorlijn. In plaats van het gebouw af te breken wordt het daar gewoon een stukje opgeschoven. Aangezien geld het probleem niet is (Het Westen betaalt) maakt het niet uit.
We zaten in een leuk hotel, oud met een zeer mooie inrichting. Ondanks een drukke weg en een spoorlijn heb ik zeer goed geslapen.
De volgende dag moesten we eerst een stukje rijden naar Dresden waar Telelogic een user meeting had. Wij wilden daar wat bespreken ten aanzien van de distributie en dat kwam mooi uit want alle kopstukken waren er.
We waren zeer zwaar underdressed. Telelogic blijkt een stropdassen firma te zijn en wij liepen er in onze “Embedded Developer Look”. Die zal vast nog wel eens mode worden (Er is per slot van rekening ook “Out of Bed” gel te koop waarmee je haar eruit ziet alsof je net uit bed bent. Bedenk het maar!) maar dat is het nu nog even niet.
Ik ben er de mens niet naar om me daar veel van aan te trekken, ze nemen me maar zoals ik ben.
We waren sneller klaar dan verwacht en we hadden dus mooi tijd om snel naar het volgende hotel te rijden. De volgende dag hadden we een afspraak in Stollberg en we zouden daar overnachten.
Weer een leuk hotel, zoals gebruikelijk hier spotgoedkoop. Eten kost hier ook werkelijk niets, het oosten is en echte aanrader.
De volgende dag kwam Olaf bij ons ontbijten zodat we gezamenlijk naar de afspraak konden rijden. Ook hier was het weer zoals altijd in het oosten: wegopbreking zonder enige vorm van omleiding, kortom we hebben ons wederom klem gezocht. Maar we hebben het gevonden. En een klant erbij! Nu maar snel naar huis.
Walter
