Kiel Halen

Een van de eerst BLOG entries die ik nog kon vinden was deze die ik op de BLOG van Clemens Maas heb geschreven. Het was een serie van een toch die met zijn Citroen SM naar Zweden hebben gemaakt.

Hoe we op weg gingen en bij Kapitein Parkinsson aan boord gingen, in de
De feitelijke start is in Bussum, Clemens vertrekt alleen uit Bussum naar Hellendoorn om Walter op te halen. Om 13:00 is het verzameltijdstip in Hellendoorn. Na het inslaan van proviand en diverse koffers waarvan slechts een gering deel kleding bevat en de meeste electronica.

We hebben 20 liter bier aan boord, niet allemaal voor eigen gebruik, bier kost in Zweden per glas net zoveel als bij ons per krat dus… Ook 2 flesjes wijn voor Lasse Frykohm, de Zweedse organisator.De eerste stop was in Notter bij de GPS shop om nog wat kabels, voedingen en handleidingen te halen, welwillend ter beschikking gesteld! We willen nog wel langer blijven praten maar de tijd dringt, de kapitein van de boot wil waarschijnlijk niet op ons wachten.

Wel vragen we nog even hoe de Garmin precies werkt. Verwend als we zijn met onze normale Becker navigatie (Frau Becker voor intimi) is een hoogtechnologisch apparaat als de Garmin zelfs na korte uitleg door Paul (Paul Slootman is de eigenaar van de Garmin, nog hartelijk dank Paul! We nemen een biertje voor je mee!) moeilijk te doorgronden. Het blijkt dat je voor sommige acties de knoppen wat langer ingedrukt moet houden. Deze info doet wonderen en we verlaten Notter.

Nog even over de Garmin. Het is een Global Positioning System ontvanger. GPS is een systeem waarbij een aantal (ik geloof 22) satelieten om de aarde cirkelen die een signaal afgeven. Als je ontvangst hebt van een aantal van die satelieten kun je je positie bepalen. Een GPS ontvanger doet precies dat aangevuld met extra’s als kaarten, routes en veel meer.Een navigatiesysteem in een auto werkt net zo. Een Garmin heeft nog gave extra’s als bijvoorbeeld de zoek restaurant optie. Dan kun je het type restaurant kiezen (fast-food) en dan komen al de restaurants in de buurt. (Mac en BK)

Dan zijn we eindelijk op weg om de eerste etappe naar Kiel af te leggen. De boot vaart om 19:30 weg, we moeten onze tickets 45 minuten van te voren op halen en we rijden tegen 2 uur weg uit Notter. Kiel ligt 500km verder op dus……. haast is geboden. De stress dreigt nu al toe te slaan.

De Garmin berekent flux de snelste weg (zie de kaart, A1 in NL, A30 in DLD dan bij Osnabrueck op de A1, stukkie A7 en dan zijn we er….) de verwachte aankomsttijd is 17:48, de stress ebt weer weg, dat moet te doen zijn. Bijna een uur over. Volgens de berekeningen moeten we rond het spitsuur door Hamburg alwaar de Elbtunnel doorgaans voor files zorgt. Wij gaan echter Hamburg in zodat de verwachting is dat het daar meevalt. We gaan Kiel halen. Op tijd bedoel ik.

Het zonnetje schijnt, het is minstens 20 graden. Volgens zweden.pagina.nl wordt het de komende dagen in Zweden minstens 20 graden dus dat moet ook lukken. We hebben truien en jassen mee voor de zekerheid maar ook zwem- en korte broek. In de auto gaat het, Clemens heeft beloofd voor volgende zomer de airco te repareren.

Een Citroën SM heet ook wel de Diva. Clemens en Walter noemen ze eigenlijk al tijden zo. De DS heet de Godin (Deese, maar dan met hier en daar een accent, is het franse woord voor godin) en de SM de Diva. Het is een zij en ze heeft haar nukken. Maar als je ze goed behandelt doet ze dat terug.

De Diva rijdt dus als een zonnetje want Clemens heeft ze verwend de afgelopen dagen, gewassen, was erop, schoongemaakt, gepoetst, APKtje geregeld, kleine ongemakjes verholpen. Ze toont haar dankbaarheid door ons statig door Duitsland te vervoeren. Al na 10 kilometer in Duitsland de eerste enthousiasteling. In een Mercedes C remt een jongeheer naast ons en geeft ons een vette duim omhoog. Als hij verder scheurt valt zijn Schalke 04 sticker aan de achterzijde van zijn auto op, zijn goede smaak nogmaals bevestigend.

De videocamera is in gebruik genomen om de eerste beelden van de autobahn te nemen. Ook de eerste foto’s zijn genomen. Het is een hele kunst om foto’s te maken. We willen natuurlijk een verkeersbord fotograferen waarop afstanden zijn aangegeven. Het opstarten van de camera neemt echter zoveel tijd dat je dat ruim van te voren moet plannen. Aan laten staan is geen optie vanwege het waanzinnige stroomverbuik van de moderne digitale camera. na wat pogingen waarop achtereenvolgens vegen, lucht en weg te zien zijn lukt het om een bord te knippen. Net op tijd want het idee om dan maar een bord los te schroeven was al geopperd. Zelfs de smoes was al klaar: “Echt waar agent, als we een foto gemaakt hebben hangen we hem terug”. het was gelukkig niet nodig.

Er is hier duidelijk wat minder aandacht aan het landschap besteed dan in zuid Duitsland. Aldaar verdringen de heuvels en vergezichten om voorrang, in het noorden vraag je je af waar die Duitsers het lef vandaan halen om ons land vlak te noemen. Je kunt bij Bremen de zee al zien liggen. Het is er zoo saai dat we blij waren met de industrie en de haven van Hamburg. Ook het weer weigert medewerking, de zon is weg. We blijven hoopvol, het zal niet de eerste keer zijn dat we ondanks foute voorspellingen gewoon wereldweer hebben.

Bij een Autohof (zonder kerk) kun je in Duitsland tanken en vette hap eten. We hadden al best trek maar we waren nog steeds niet gerust op het schema dus hebben we alleen de Diva gevoed met fast-food (Super-plus 98, zij wel!) En gelijk van plaats verwisseld. Ook de inwendige mens geleegd. De Garmin geeft aan dat we 10 minuten verloren hebben. We hadden de tijd al teruggebracht naar 17:43 maar nu zijn we weer bij 17:53. Walter’s opgave: de Diva heel houden en wat tijd winnen om buffer te houden voor Stau‘s. (Duitse files, erg berucht onder caravan bezitters)

De tunnel viel inderdaad mee. alhoewel ze aan he bouwen waren hadden we gelukkig een buis gevonden waar we door konden. Foto’s en film gemaakt (jaja de tunnel was lang genoeg om de camera te starten…) Voor de tunnel zagen we dat ze ook een brug over de Elbe gebouwd hadden. En niet te kort ook. Een zeer hoog apparaat, waarschijnlijk zodat er heftige schepen onderdoor konden zonder de brug open te hoeven doen. De eerste moppen verwisselen van eigenaar, de stemming is opperbest.

Na Hamburg begint het geheel langzaam op Denemarken te lijken. De landschappen worden wat vriendelijker, De plaatsnaamborden zijn gevuld met plaatsen waar je nog nooooooooiiiit van gehoord hebt (behalve Kiel en Flensburg natuurlijk) Flensburg is het duitse Veendam, daar is de duitse RDW gevestigd en die houdt de punten bij. In Duitsland krijg je punten bij verkeersovertredingen en die worden daar bijgehouden.

SE-XY 312. Jammer dat ze het niet echt was. Haar nummerplaat wel. En de foto, nou ja, weer te laat natuurlijk. Het blijft leuk die Duitse platen.

Kiel in zicht, de weg is niet echt moeilijk, nog buiten de stad staat de Schwedenkai al aangegeven. Kwestie van volgen en het gaat vanzelf. Zonder het te merken rijdt je al bijna op het schip. Links en rechts zijn nog Karstadt en andere winkels, voor je de loopplank (rijplank???) opgaat.Er is verder geen hond te bekennen aan de kade. Het is erg rustig, zal wel met de tijd van het jaar te maken hebben. Het is al weer zonnig geworden gelukkig.

De Stena tickets zouden klaarliggen (’s morgens pas besteld en per creditcard betaald, de wereld is cool, al krijg je maar tot één dag van te voren 30% korting met Airmiles #@$!) En het duurde geen 2 minuten voor we alles hadden. Even door de poort, het was ook daar waanzinnig rustig, en de boot op via een oprijlaan.

Een duidelijk Zweedse man verdeelt de auto’s over het schip. Alhoewel krap staan we goed, ze houden er duidelijk rekening mee dat je nog moet in en uitstappen. We nemen de meeste zooi mee want we willen (ondanks dat het autodek op slot gaat gedurende de vaart) geen risico’s met onze spullen. We staan op dek 5.5 en om het voor Maas overzichtelijk te houden bedenken we dat 5.5 het percentage van een stevig biertje is. Bijvoorbeeld het Weissbier dat we bij ons hebben..

De hut zoeken duurt langer. Op schepen hebben ze de gewoonte om de trappen niet aan een stuk van beneden naar boven te maken over alle aanwezige dekken maar ze leggen hier en daar lukraak wat trappen neer. Ook kun je soms alleen van dek 8 naar dek 9 door eerst naar 7 te gaan. Erg vaag allemaal.

Uiteindelijk op dek 8 hut 8134 gevonden. Best een leuke hut, toilet en douche aan boord, zelfs 2 stopcontacten – het moet niet gekker worden. Helaas zitten de aansluitingen ver weg, Maas kan alleen werken als ie klem tegen de toiletdeur zit. We hebben aardig wat op te laden vannacht dus dat wordt wekkers zetten. Gelukkig hebben we voor het meeste spul ook autoadapters bij ons.

Het schip blijkt 11 dekken te hebben waarvan een stuk of 5 onder water. Het is net een flatgebouw. De schoorsteen (waar je in kunt voetballen) is zeker 30 meter boven de waterspiegel.

Zo, nu wordt het vreselijk tijd om te happen. Op dek 9 zitten meerdere restaurants, we duiken een eenvoudige in en we gaan zeer aan de fast-food. Met bier. Het kost ongeveer 30 Euri. ‘Afzetters’ is nog te vriendelijk. Het smaakt gelukkig best.Na het eten en bier wordt er in het Zwøøds, Duits en Engels omgeroepen dat we gaan vertrekken. We halen snel de camera en video en hollen naar het zonnedek op niveau 11 om de ondergaande zon te filmen. Clemens had er geen vertrouwen in gehad dat we een beetje zonsondergang zouden filmen. Zie de foto’s en oordeel zelf.

Om 9 uur wordt het de hoogste tijd om de weblog bij te houden. Films downloaden in de iBook, bewerken met iMovie, Garmin log in de PC, Bluetooth standby, memory keys vliegen door de tent, mp3 blijkt niet gelijk aan mp3, je leert wat op zo’n tocht!We kunnen echter niet uploaden, ondanks dat Maas ervan overtuigd was dat GPRS via de satelliet ging (hij was in de war met GPS) hebben we op volle zee geen ontvangst met de handy. Morgen als we land zien gaan we uploaden.

Dat van die verbinding klopt natuurlijk voor geen meter. We zien iemand aan boord bellen met een handy en gaan gelijk checken: we zitten natuurlijk vlakbij Denemarken! Dus GPRS gaat lukken!

Hut 8134 lijkt tegen 23 uur op een echte Hitech Room. Ik denk dat we meer zooi hier hebben verzameld dan in de rest van het schip. De kapitein komt hier om het kwartier vragen wat de positie van het schip is. We hebben een bord opgehangen: Techno Høt. Ondanks de airco wordt het toch wel warm in de høt.

Over de kapitein gesproken. Hij heet kapitein Parkinsson. Tenminste, dat denken we want het hele schip trilt als een gek. Plassen gaat echt alleen zittend anders wordt het plafond nat.

Het toilet heeft sowieso een gebruiksaanwijzing. Je kunt er als je doortrekt een middelgroot varken doorheen zuigen. Als je drukt terwijl je erop zit wordt je binnenstebuiten gezogen. Ook de kleine behoefte wordt behoorlijk avontuurlijk.

Tegen 23:30 gaan we even naar buiten, eigenlijk om even een Justus van Maurik sigaartje te roken en een Weissbiertje te consumeren. De Garmin gaat mee en laat zien dat we vlak bij de brug tussen het Deense vasteland en het eiland Fünen zijn. We wachten even tot 0:00 u en zijn live getuige van het onder de brug door varen. Dit is werkelijk zeer indrukwekkend.Zie de foto’s! Maar het devies is eigenlijk: dat moet je gezien hebben.

Zo’n boot gaat nog verrekte hard. Onze Garmin laat zien dat we rond de 36 km/h gaan. Leuk wel, als je zelf snel van het achterdek naar het voordek loopt gaat de snelheid omhoog. Dat ding is echt retegevoelig.

We hacken verder, de Maasman heeft z’n eerste filmpje af en het resultaat is fantastisch. Jammer dat het 7 Mb is. We mochten tot 15 Mb gaan via GPRS dus 2 van die films en de koek is op. We besluiten om het eerste filmpje erop te zetten en verder alleen foto’s en de Blog. (De blog staat voor een weblogboek. Je houdt op een website een soort dagboek bij, bijvoorbeeld met iBlog) De foto’s zijn erg mooi. We hacken er wat verklaringen bij.

Als we een internetcafe vinden waar ze het toelaten dat we gaan uploaden doen we nog meer filmpjes. GPRS is duidelijk nog te duur voor dit soort grappen. Als iemand van een GSM provider dit leest: Maak het goedkoper, steeds als je het de helft goedkoper maakt verkoop je vier keer zoveel. Als je kunt rekenen….