Drielandenpunt

Basel

Zo, het werk begint weer. Gelijk maar weer vliegen, dit keer naar Basel. Vliegveld Basel is een merkwaardig internationaal samenraapsel. Het ligt in Frankrijk maar de Zwitser betalen mee en Basel is de grootste stad in de buurt dus heet heet zo (Luchtvaartcode BSL) Wat maf is dat de luchthaven nog een code heeft (ZDH) Dat is eigenlijk een treinstation. Maar als je een vlucht zoekt staat ie tussen de mogelijke vluchten. Als vliegtuigtype staat er dan: “Train”. Maffe Zwitsers.

De Duitsers hebben gemerkt dat een luchthaven in de buurt helemaal niet zo gek is en beginnen ook mee te dokken. Omdat de Zwitsers nog steeds weigeren om inde EU te komen en er dus nog ouderwets douane is hebben ze een corridor weg aangelegd. zo een uit de oude DDR (misschien wel goedkoop overgenomen) met hekken aan beide kanten en wachttorens zodat je vooral niet op het idee komt om stiekem Frankrijk in te gaan. Zucht. Bij aankomst gaat het nog, dan ben je tenslotte in Niemandsland en moet je alleen de goede uitgang kiezen maar aangezien ik met Swiss vloog moet je sinds 1 januari ook echt uit Zwitserland vertrekken. Dus paspoort mee en via Frankrijk naar de luchthaven, daar door de douane (Met echt strenge controle!!) en dan inchecken. Eikels. Voordeel is dat je “niet-Schengen” vliegt en dus tax-free kunt kopen. Maar dat is in Zwitserland duurder dan bij ons met tax. Alleen sigaretten zijn goedkoop maar dat boeit me niet.

Maar bij aankomst wachtte de taxi al op me (Goed geregeld) en kon ik naar mijn hotel. daar ben ik 5 keer geweest, ik ken de procedure. ’s Avonds zijn ze er niet maar de sleutel ligt klaar, je moet alleen even weten waar.

De volgende dag doen we even een dagje Auma, die hebben af- en toe hulp nodig bij de inzet van Rhapsody. Om een uur of 5 de taxi terug naar de luchthaven en weer terugvliegen. Dat gaat best wel leuk, zonder bagage, ik had alles in mijn rugzak gepropt, dat scheelt een bak tijd. ik had ondanks vertraging een goede trein terug en ik kwam om 11 uur op station Nijverdal aan.

Daar even een taxi bellen…….. net dus. Mijn telefoon was leeg en de taxitelefoon die daar hangt werd niet opgenomen. (Bedankt Brinker: ik ga echt NOOIT meer met jullie mee). Dus kon ik nog even iets aan de conditie doen. Terug naar huis lopen. Ik kon Jannie ook niet bellen, want mijn telefoon had net genoeg sap om het “batterij leeg” toontje te geven. Het ging snel genoeg ondanks de toch wel zware bagage. Op het vliegveld van Basel liggen stapels mooie bladen (Niet mijn soort, de Cosmo en zo) en die neem ik altijd mee voor Jannie. En als echte Hollander gaan die dan ook mee. Een Duitser had alles in de prullenbak geflikkerd maar ik niet….