Weer een weekje Training en Coaching.

En m’n camera terug!

Vorige week was ik met Andreas op pad, en in de haast had ik na het eten mijn camera laten liggen.

Stom, dat wel maar als je zo vaak onderweg bent dan verlies je af en toe dingen. Soms komen ze weer terug zoals bij Andreas die zijn coole zonnebril en zijn mobiele telefoon kwijt was. Ik had ze in zijn tas gestopt. Hij wist niet meer wat hij er nog mee gedaan had maar in zijn tas zaten ze niet meer. Dacht ie. Na 3 maanden (en een nieuwe zonnebril, telefoon) vond ie alles terug, gewoon in de tas in een donker hoekje.

Ik wist ook niet waar mijn camera was, ik wist nog dat ik hem had gebruikt om het joggen te fotograferen maar daarna kon ik me niet herinneren dat ik hem gezien had.

Zaterdag vond ik de rekening terug van het Thaise restaurant waar we gegeten hadden. Met een telefoonnummer erop en dus heb ik gebeld en jawel!!! Ze hadden hem gevonden.

Of ik hem dezelfde avond nog kwam ophalen….. Ik heb uitgelegd dat ik 700km verderop woon maar dat ik toevallig nog in de buurt moest zijn op zondag.

Ik moest toch maar Lindau en toen ben ik er maar langsgerost. Was wel 100km om (Doordat het hele Schwarzwald één grote bouwput is en omleidingen daar èn slechte borden hebben èn door al die bergen nogal lang zijn viel het niet mee.)

Frau Becker is ook niet op haar best in het Zwarte Woud, dat is al eens vaker opgevallen.

Het laatste stuk van de reis ging via Zwitserland en Oostenrijk. Voor de eerste had ik een Vignet, voor de tweede ook maar helaas was die niet meer geldig. Hij was van januari, wel de goede kleur dus een snell controle zou ik wel overleven.

Maar het ging goed. Het is ook een beetje zot om voor nog geen 10km Snelweg door Oostenrijk een Vignet van EUR 10,- te kopen, slechts 10 dagen geldig.

Niet dus. En ik had geluk, niets gebeurd. Maar ik doe het niet weer. De Gestapo in het land van Adolf en Kurt blijkt mobiele controles te hebben die electronisch vaststellen of je betaald hebt. en de boetes zijn niet mals. Daar trappen we dus niet in, ik rijdt wel over de binnenweggetjes.

Dat duurde hier wel erg veel langer trouwens want er ligt een ruim 6km lange tunnel (Pfändertunnel) die wel veel afsnijdt.

Tegen elven was ik op mijn kamer in het inmiddels bekende Insel Hotel in Lindau. Weer een dikke 900km, de stand is inmiddels 266.000, niet gek voor een Benz van 6.