BodenSee, the sequel.

Uitzicht! Goed voor U.

Het is weer tijd om bij Siemens in Lindau langs te gaan. Ik geef daar in totaal 4 weken training & coaching. Na 3 weken in een Hotel op het Insel (zie eerdere BLOGS) was ik de herrie daar een beetje zat. Blijkbaar is Lindau vergeven van jonge vertegenwoordigers van het Ottomaanse rijk die als levensdoel hebben een Golf GTI of Honda CRX, dusdanig verlaagd dat hun ….. over de straat schuurt en een geluidsinstallatie die alleen tonen van 100 Hz en lager weergeeft. Slapen blijkt dan alleen mogelijk met oordopjes. Dat doe ik wel vaker maar als ik alleen op een hotelkamer lig vind ik oordopjes altijd een beetje eng.

Ik heb dus bij HRS gezocht naar een ander hotel wat een beetje buiten Lindau ligt en ik vond iets wat “Schöblick” heette.

Vroeger (toen alles beter was 🙂 ) was liegen een verschijnsel waar mensen zich zelden van bedienden, hooguit een leugentje om bestwil. Tegenwoordig is er een legale manier van liegen gevonden, de zogenaamde “Marketing”. Daar mag je liegen zoveel je wilt, het is allemaal geoorloofd. Alhoewel de krant “De Waarheid” ook al zeer lang haar leugens verspreidt. Niet alles was vroeger beter blijkbaar. Dus dit hotel “Mooi uitzicht” zou best op een vuilnisbelt kunnen liggen. 

Ik ging zondag al op weg (bijna 900km rijden voor 9:00u op maandag is niet te doen) en ik keek in mijn Blackberry waar het was. Het plaatsje heette “Eichenberg”. Daarvan bleken er 5 stuks te zijn in Duitsland volgens Frau Becker. Dan maar de postcode ingeven. Het bleek dat er een fout bij de postcode stond, er waren maar 4 cijfers.

Het duurde best lang voor ik het snapte. Lindau ligt aan de grens met Oostenrijk, het hotel was daar dus.

Toen was het snel gevonden, en ik ging op weg. Zondags kun je in Duitsland eigenlijk best lekker doorrijden, er is geen vrachtverkeer. Die mogen in het weekend niet rijden (Pas vanaf zondagavond 22:00u weer, tenzij ze een vergunning hebben) En dat scheelt een slok op een borrel.

In Lindau aangekomen kwam ik voorbij Siemens en ging ik Oostenrijk in (via de provinciale weg, ik heb geen vignet). En vanaf daar ging het stijl omhoog naar een werkelijk adembenemend uitzicht. Aan de naam was niets maar dan ook niets overdreven. Mijn kamer lag niet aan de voorkant maar ook die had al een leuk uitzicht, de voorkant was echt geweldig. Kijk de foto’s en oordeel zelf.

Ik kwam aan tot het al donker was, dat was al best mooi maar ’s morgens aan het ontbijt kon ik zien waar ik heen moest, maar dan van boven.

Toen ik bij Siemens vertelde waar ik logeerde schreeuwde iedereen om het hardst dat Schönblick het beste restaurant uit de wijde omgeving had. 

Dat wilde ik natuurlijk uitproberen op maandag maar toen hadden ze “Ruhetag”.

Dan maar dinsdag, en ook dat was absoluut niet overdreven. Heerlijk eten, niet echt goedkoop, maar een kniesoor die daarop let. Hier gaan we het wel een weekje uithouden.