Zuid-Korea Dag 1

Op weg naar Korea. Ik ga naar onze distributeur in Korea om te ondersteunen bij de verkoop van Rhapsody aan en paar grote klanten. Dus ging ik op weg, met de trein vanaf Almelo naar Schiphol, dan per KL865 naar Seoul.

Om ongeveer 12 uur ‘s middags bracht Jannie me samen met de jongens naar de trein in Almelo. Het mist vreselijk en het vriest ook nog, niet echt leuk om te rijden. Ik ben blij dat ik niet de hele weg naar Schiphol moet rijden. Met de trein is wel zo comfortabel. Elk uur vertrekt er vanuit Almelo een Intercity direct naar Schiphol. Uitstappen doe je onder het vliegveld met de roltrap omhoog en je staat op de juiste plek.

De voorbereidingen duren altijd iets langer en je moet ook wat eerder beginnen. Wat voor stroom hebben ze daar, Hotel regelen, vliegreis regelen, doet je mobieltje het, wat voor geld hebben ze daar? aan welke kant van de weg rijden ze, spreken ze engels of iets anders wat ik versta, hoe groot is het land, hoe kom je er, enz. enz.

Korea heeft gewoon 220 Volt zelfs met dezelfde stekkers als wij! Alleen 60 Hertz maar een kniesoor die daar op let. De meeste voedingen voor laptops accepteren alles zolang het maar stroom is.

GSM kennen ze niet. Wel mobieltjes natuurlijk maar andere dan wij hebben. Ik heb een Quad-Band GSM (Een Blackberry 7290) en de frequentie klopt maar ze gebruiken een ander systeem daar. Gelukkig kun je op het vliegveld van Seoul een lokaal mobieltje huren waar je SIM in past waardoor je op je eigen nummer bereikbaar bent. De huur bedraagt 1300 Koreaanse Won per dag. Dat klinkt veel maar een Won is ongeveer een tiende cent waard dus het is EUR 1,30 per dag. Moet kunnen.

Het type geld ter plekke is dus de Koreaanse Won. Wons of Wonnen, daar ben ik nog niet achter. Het wisselen is best leuk, ik heb voor EUR 200,- Won gekocht, dat leverde dus ruim 2 ton won op. Nu weet je gelijk waar de groep Won Ton Ton z’n naam vandaan had. Je voelt je gelijk miljonair na het wisselen.

Koreanen spreken, zoals waarschijnlijk wel verwacht, Koreaans. Engels is schaars dus dat zal nog een probleempje worden. Voor ons ziet Koreaans, Japans en zelfs Chinees er redelijk hetzelfde uit, het is echter heel anders. In Japans en Chinees staat elk teken voor een begrip of een gevoel, het Koreaans heeft letters die samen een woord vormen, ongeveer net als wij. Ik heb een boek over Korea gekocht, een Lonely Planet, daar staat uitgelegd hoe het werkt. Straks in het vliegtuig heb ik 11 uur de tijd om het te leren……

Er wordt voornamelijk rechts gereden maar de “Lonely Planet” raadt af om zelf te rijden. Elke Koreaan met een rijbewijs denkt dat ie Michael Schumacher is en gedraagt zich achter het stuur ook zo.

Hotels zijn er in 3 categorieën, spotgoedkoop, goedkoop en waanzinnig duur. De eerste twee categorieën wil je niet tenzij je een backpacker bent die de wereld wil ontdekken of als je in een vlaag van mid-life crisis naar jezelf op zoek bent. Je vind jezelf zeer snel terug tussen diverse soorten inheemse insecten en met vreselijke rugpijn door het ontbreken van een matras. Ik ben maar voor optie 3 gegaan, dat ging beter. Via MDS (Het bedrijf waar ik ben) krijg ik 40% korting dus het gaat nog.

De vlucht was even uitzoeken, ik vlieg normaal graag vanaf Muenster want dat is stukken dichterbij voor de Nederlanders die in het Oosten wonen maar de Luftwaffe had geen lekker aansluitende vluchten in de aanbieding. Ook waren ze een stuk duurder dan onze eigen (Nou ja…..) KLM. 

Dan maar via Schiphol wat zoals gezegd via de trein best goed te bereiken is en wat qua infra-structuur de allerbeste luchthaven ter wereld is.

Ik vertel altijd iedere Duitser die het wil horen (en ook die het niet willen) dat Nederland het dichtstbevolktste land ter wereld is maar Korea is echt een stuk dichter bevolkt. Er wonen 50 Miljoen mensen op een stukje grond wat net 2 keer zo groot is als Nederland. Alleen in Seoul wonen al 11 miljoen mensen. En vergeet niet dat ze hele lappen grond hebben waar je niet kunt wonen en bergen hebben ze ook nog.

De trein reed voor de verandering fabelhaft op tijd, doen ze altijd wanneer je ruim op tijd weggaat. Als je de laatst mogelijke trein hebt dan weten ze bij de NS wel hoe ze ervoor moeten zorgen dat je je vliegtuig mist.

De KLM zorgt ervoor dat je thuis kunt inchecken. Wel zo cool! Effe achter de PC, en op de website weet je keurig welke stoel je hebt, alleen je bagage moet je nog effe wegbrengen. Tenzij je die niet hebt. Veel mensen hebben tegenwoordig een inflight luggage koffertje maar daar ging mijn hardware en mijn pak (Jawel….) niet in passen. dus ik had een mini hutkoffer bij me.

Inderdaad, in Korea moet je met pak en stropdas opdraven. Wij hebben dat inmiddels afgeleerd, ik weiger op te draven alsof ik de manager iets wil verkopen, wij hebben meer succes als we eruit zien als software ontwikkelaars.

Op Schiphol stond een Aston Martin die kon je winnen. In het verleden kon je op bijna iedere luchthaven je visitekaartje achterlaten en dan had je kans op een auto. Hier moest je je creditcard gegevens achterlaten….. Hebben we maar niet gedaan. Als je je visitekaartje achterlaat word je al volgespamd en gebeld, maar met de creditcard gegevens vertrouw ik niet veel mensen.

Ik vlieg al heel wat jaren behoorlijk veel maar in één vliegtuig had ik nog nooit gevlogen; een Jumbojet. En jawel, eindelijk! Dit keer had ik een Jumbo. Ik had plaats 22a wat in een KLM jumbo 1 rij voorbij de ingang is. Rij 21 is dus nog beter maar het kan ermee door. Je kon op de website kiezen op welke stoel je wilde zitten, ik heb nog gekeken maar alles was bezet, op een stoel in het midden na: Nee dank U.

Na het instappen vulde het vliegtuig zich maar de plaatsen naast mij bleven leeg. Dat werd spannend, vooral omdat we wegens de mist vertraging hadden. We moesten wachten op aansluitingsvluchten en iedere minuut kwamen er nog nieuwe mensen bij die steeds naar een andere stoel gingen dan die naast mij. Eindelijk klonk het “Boarding Complete” en bleek dat ik 3 stoelen voor mezelf had in een bijna vol vliegtuig! Voor mensen die niet weten wat dat betekent: ruimte om te slapen!

Naar Korea ga je ’s avonds of aan het eind van de middag weg en kom je ’s morgens of aan het begin van de middag van de volgende dag aan. Je raakt dus een nacht kwijt vanwege het tijdverschil. Bij de terugvlucht krijg je die terug maar mensen die wel eens vaker intercontinentaal vliegen weten dat vliegen naar het oosten altijd zwaar K. is vanwege de jet-lag. Naar het westen gaat het nog wel. Nu ik ondanks een goedkoop kaartje in de veevervoer klasse toch een bed had (Alhoewel 3 stoelen niet echt breed is pas ik daar wel op met mijn 1,73).

Slapen doe je natuurlijk niet echt goed in een vliegtuig, zelfs al had je je eigen bed ter beschikking. Het vliegtuig maakt herrie en beweegt, er loopt de hele nacht volk om je heen dus je slaapt licht. Vele keken behoorlijk jaloers naar mijn ruime plek en ik had de indruk dat sommige me niet zo erg per ongeluk raakten. De glimlach die op mijn gezicht bleef zal de ergernis alleen maar groter hebben gemaakt.

Ergens midden in de vlucht eindigde de eerste dag. Of met het passeren van een tijdzone of met het 12 uur ’s nachts worden dat weet ik niet zo erg.