Zwemparadijs

Bobje wordt 8!

Vandaag wordt Robbert 8 jaar. Toen we op wintervacantie waren was Jeroen jarig, nu in de zomervacantie is Robbert jarig.

Zijn cadeau is een Playmobil Ralleyauto met radiografische besturing. Ik heb dat ding via internet (eBay) op de kop getikt en dat was de reden dat we op de heenreis nog via Bückeburg moesten rijden. Het ding was daar bezorgd.

Het is een heel mooi ding, ziet er professioneel uit. De afstandsbediening ziet er zo uit als die die de jongens van de modelvliegtuigen altijd hebben.

Verder kreeg hij nog een CD met herrie van Jetix, een Lego raket een puzzel van “Cars” en “Cars” memory.

Er moest natuurlijk iets ondernomen worden op zijn verjaardag en Bobje wou naar het zwembad.

In het dorp zijn 2 zwembaden, een buitenbad wat er nogal koud uitzag en een overdekt “Kurbad”. Dat laatste zag er wel leuk uit maar daar zaten alemaal oude mensen van hun rust te genieten. Jannie en ik besloten dat we die de aanwezigheid van Robbert en Jeroen niet aan konden doen. Dus hebben we nagevraagd bij het “koude” zwembad of er niet iets anders in de buurt was. Volgens haar niet. Pas na wat doorvragen zei ze dat op wel 30 km afstand wat was, maar dat was veel te ver.

Dat maken wij wel uit….. 30km is een peuleschilletje. Het was in een buitenwijk van Fulda. Appeltje Eitje zoals Buurman & Buurman altijd zeggen. De weg erheen is ontzettend mooi. Je rijdt door de heuvels en het uitzicht is schitterend.

Dus een ruim half uur later hadden we het Rhön Park gevonden en konden we erin. EUR 27,- voor de hele familie is tegenwoordig niet veel meer. Daarvoor konden we 4 uur binnenblijven, dat leek ons wel zat.

Het is een gaaf zwembad. Een echte aanrader. Golfslagbad met echte golven, verschillende zwembaden met verschillende temperaturen, binnenbaden met uitgangen naar een buitenbad, stroming, fonteinen, sauna en nog veel meer.

Maar het mooiste was de glijbaan, of liever gezegd glijbanen. Er was een toren met een trappenhuis waar op 3 verdiepingen een glijbaan was.

De banen hadden kleuren, volgens mij de kleuren van de skipistes, groen, blauw en zwart. De hoogste was zwart en die was ook donker, alleen af- en toe was er licht.

Robbert wou wel maar ik moest mee, Jeroen had er geen zin in.

Robje en ik gingen eerst van de groene. met zijn tweeen tegelijk, toen van de blauwe en toen van de zwarte. Na nog een paar keer samen durfde Robje wel alleen. De banen kwamen onder allemaal in een eigen “afrembad” aan en die hadden allemaal een aansluiting op de trap naar boven. (Een camera is niet echt gemaakt om onder water te werken en de mijn al helemaal niet dus ik heb geen foto’s)

Na de tigste keer kwamen we Jannie en Jeroen tegen. Jeroen had bij het zwemmen tegen Jannie gezegd dat hij zijn angst moest overwinnen en hij was naar boven gegaan. Dapper hé!!

Toen moesten de duikbrillen en de snorkels er nog bij komen en heeft Jeroen nog de nodige rommel van de bodem afgehaald.

Na ruim 3 uur kon niemand meer pap zeggen en zijn we naar huis gegaan. Na het avondeten stortte iedereen in. De jongens gingen slapen en ik ben nog een sigaartje gaan roken op het terrasje. Net op tijd want toen ik klaar was begon het te regenen. We hebben geluk met het weer, overdag schijnt de zon en ‘s avonds regent het.